Een glimlach op je gezicht

Zoals ik in mijn vorige bericht al zei, ging het even wat minder met me. En dan ga ik wandelen. Veel wandelen. En dat helpt, het gaat al stukken beter. Nu is het dat ik ook spotter ben. Om precies te zijn, hulpdienstspotter, en ik geloof in Karma. Ook probeer ik altijd het positieve uit de dag te halen. En die 3 samen hebben mij de afgelopen dagen geholpen. Ik heb zelden zoveel hulpdiensten op één dag gezien (het record staat op 18x politie in een gewone wandeling van 3.5 uur, maar dat was wel heel bizar). Gistermiddag kwam er voor me neus al een motoragente uit het hek van het politiebureau rijden.

Het politiebureau is langs mijn standaard rondje gebouwd (het rondje was er al, het politiebureau is verhuisd sindsdien) en dus heb ik mijn rondje een klein beetje aangepast zodat ik nu terug langs de achteringang loop in plaats van 2x langs de voorkant.

Dat het een motoragente is weet ik vrij zeker, want er hing een mooie blonde vlecht onder haar helm uit. Maar goed, dat was al heel gaaf want ik zie zelden motoren en ze draaien al helemaal niet vlak langs me het politiebureau af de weg op richting mij. En die avond ging ik nogmaals wandelen en toen heb ik in ieder geval 1 ongemarkeerde wagen gezien met zwaailichten (zonder sirene) en mogelijk zelfs 2. Nummer 2 was eigenlijk nummer 1 en als het geen ongemarkeerde politiewagen was (ik heb de voorkant niet gezien waar mogelijk het zwaailicht zat), dan was het een idioot die over de dubbele doorgetrokken streep met een flinke vaart 3 auto's inhaalde vlak voor het politiebureau. Dat het veilig kon is dan irrelevant. Iets daarvoor had ik in de verte kort een sirene gehoord, maar die ging al snel uit dus ik twijfelde of ik het me verbeeld had. Eerder had ik al een politiebusje zien rijden, maar die reed chill. Deze 2 wagens gingen richting mijn studentencomplex en dus zette ik er stevig de pas in. Waarna ik opeens weer een blauwe weerspiegel zie als ik iets over mijn schouder kijk omdat ik wat denk te horen en komt er nog een politiewagen (deze keer gemarkeerd) langs met blauwe lichten. Nog steeds richting studentencomplex. En dus zet ik nog een tandje bij en loop ik echt stevig door (van nature ben ik een rustige loper).

Vanaf het politiebureau naar mijn complex is het zo'n 30 minuten lopen, dus stel je vooral geen flitsende acties voor. Maar goed, stevig doorwandelend word ik op een keer nog ingehaald door een blauw gemarkeerde wagen, die even later me weer terug passeert de andere kant op. Blijkbaar was het klaar. Er komt nog een ongemarkeerde wagen langs die ik ken en even later komt de gemarkeerde wagen (die eerder met blauw licht was) ook rustig terugrijden. Blijkbaar is het geheel gepasseerd. Als ik bijna bij mijn studentencomplex ben, zie ik het busje dat ik aan het begin van de wandeling chill had zien rijden ook nog. Deze rijdt nu met de zijdeur open, maar het allerbelangrijkste was dat hij niet bij mijn studentencomplex vandaan kwam. Daarvan had hij van een zijstraat moeten komen en hij kwam van rechtdoor. Nog even een rondje studentencomplex gedaan maar er was inderdaad niets te zien en ik hoorde geen verhalen terwijl ik daar rond liep. Gelukkig was het niet bij ons blijkbaar.

Voor de volledigheid van dit verhaal, ik ben de bewonersvertegenwoordiger van mijn studentencomplex. Grote kans dat mensen met vragen over rare situaties bij mij terecht zullen komen. Het is een complex van meer dan 300 mensen, dus ook wel echt iets, geen studentenhuis, waar overigens niets mis mee is.

En vandaag had ik gewoon weer geluk. De brandweer gezien met Calimero, de hoogwerker, en Bommel, de caddy, en een ambulance zonder spoed en weer politie. Eerst 2x ingehaald door degene die ik gisteren met blauwe lichten had gezien, daarna stonden er 2 buiten. Ik heb nog een moment van moed gehad. Ik was er voorbij gelopen en opeens wist ik dat ik niet zo'n angsthaas moest zijn. Ik wil namelijk al jaren met de politie op de foto (6 jaar om precies te zijn, begonnen in Rome waar ik graag met een italiaanse agent voor een Alfa Romeo politie auto op de foto wilde. Dat is niet gelukt en sindsdien wil ik graag met de politie een keer op de foto. Dat was nog voor het spotten, zelfs voordat ik fanatiek wandelde, waaruit het spotten is ontstaan). En nu stonden ze buiten.

Ik ben dus overgestoken en teruggewandeld. Ik ging het doen. Ik ging het doen. IK GING HET DOEN! en toen waren ze al naar binnen... #17 weer niet gelukt. Maar ik kom steeds dichterbij. Dit is dus exact de reden dat ik nog altijd niet met ze op de foto sta. Iedere keer als ik een moment van moed heb, kom ik ze niet meer tegen, zijn ze opeens verdwenen, zijn ze opeens heel druk aan het werk of rijden ze alleen nog maar in auto's of op motoren. Op een keer gaat het lukken, ik weet het zeker. Maar wanneer?

Toen maar weer de gewone route opgepakt en nog een ambulance en een ongemarkeerde wagen gezien. En daarstraks ben ik weer wezen wandelen. Ik had geen zin meer om binnen te zitten dus hup, nog een rondje. En toen stond ik op het punt om over te steken, weer vlakbij het politiebureau (daar is het normaal zelden raak), zie ik twee auto's aankomen. Ik weet niet of ze daar rechtdoor gaan of eraf, dus ik wacht. Ik draag namelijk wel een lampje op mijn rug, maar dat betekent nog niet dat ze me zien en ik kon van de achterste van de twee het knipperlicht niet zien. Blijken het dus weer 2 politiewagens te zijn. De voorste was een ongemarkeerde en de achterste een gemarkeerde. Kei veel geluk want dat had ik dus echt niet gezien totdat ze vrij dichtbij waren, ik stond gewoon te wachten omdat het willekeurig 2 auto's waren. Dus ik was weer helemaal gelukkig. Het was namelijk ook de bevestiging van de ongemarkeerde wagen, van die wist ik nog niet zeker of hij ongemarkeerd was of particulier, nu reed hij zo het politiebureau op en de gehele actie maakt het me gewoon duidelijk.

Verder terug gelopen, mijn avond kon niet meer stuk. En toen kwam ik in de lift nog een oude bekende tegen  met wie het ontzettend goed gaat. Weer een baan en hij straalde. Ik werd direct uitgenodigd om weer eens bij hem op bezoek te komen, dat moet ik maar weer doen. Ik heb zijn huisnummer maar even opnieuw gevraagd, die was ik namelijk kwijt.

Ondertussen, de afgelopen 2 dagen, ben ik ook nog wel bezig geweest aan het DZP. Ik heb de documentaire Overview gekeken. Die was interessant en blijkbaar heb ik er eerder wel eens stukjes van gezien, hij kwam me deels bekend voor, maar het was zeker nuttig om hem eens helemaal te zien. En de documentaire "Back to Eden". Die was me eigenlijk wat te christelijk aangelegd, maar als je door het christelijke heen keek, was er een ontzettend mooi systeem van mulch-moestuinieren in te zien. Een systeem van 15cm houtsnippers, het liefst al enige tijd op een hoop gelegen, waarin gemoestuinierd werd. Ontzettend interessant. Zeker een aanrader voor mensen die wel wat willen uitproberen in de wereld van het moestuinen. Ook heb ik weer 1.5 kleurplaat ingekleurd en een collage gemaakt van de foto's van de afgelopen 55 dagen. En vandaag heb ik weer een foto gemaakt, deze keer van de zonsondergang. Ook daar ben ik erg tevreden over.

Tijdens de middagwandeling heb ik trouwens ook eindelijk weer een rood (achter)licht gekocht. Ik wandel in het donker namelijk altijd met rood lampje aan mijn tas maar ik was mijn lampje kwijt geraakt tijdens of na het wandelen en nu had ik alleen een ding dat vrijwel geen licht gaf nog. En nu dus weer een goede. Het wandelt toch echt fijner als je zeker weet dat mensen je zien, zeker als je stukken over een slecht verlicht fietspad gaat.

Al met al wel tevreden over vandaag. Morgenochtend nog wat aan schoolwerk doen en daarna richting huis. Om 12 uur komt de hoefsmid, Victor wordt dan weer bekapt. Het is nog niet hard nodig, maar ieder 9 weken controle is ook niet verkeerd. Dan is er ook steeds iets aan standcorrectie mogelijk.

Dit weekend komen de cavia's ook weer mee naar Wageningen trouwens. Hun hok heb ik toch weer aangepast. Ik had een tijdelijk hok van 1.25m2 klaargezet, maar ik kon sneller dan verwacht aan een betere oplossing komen. Namelijk aan tafelzeil. Dus ik heb een stuk zeil van 3 x 1.4 meter gekocht en die als bodem neergelegd. Qua werkelijke ruimte komt het waarschijnlijk dichter bij 3m2, maar goed, voor 2 cavia's is dat verre van verkeerd. Daar zal ik morgen ook even een foto van plaatsen, want nu gaat het niet lukken om er een mooie foto van te maken. Dan moet je er wel even zaagsel en hooi in de bakken voorstellen, dat ligt namelijk nog bij mijn ouders.

Ik kan zo tevreden gaan douchen, het was me weer een dagje. Dank je Karma, je hebt een goede daad van me te goed.

Groetjes, Domor Verbeuk.