Celbiologie opgestuurd

Doodeng vind ik het. Daarom duurde het ook zo lang. Maar een uurtje terug heb ik mijn verslagen van celbiologie opgestuurd. Celbiologie is een eerstejaars-vak waar ik 2 vervangende verslagen moet schrijven omdat ik er 2 vrijdagochtenden niet ben geweest. Ik heb er ondertussen ongelofelijk veel tijd en energie in zitten omdat ik het niet kan en in mijn hoofd compleet blokkeer. In totaal ben ik aan de vervangende opdrachten minimaal 12 weken bezig geweest. Ietwat veel ter vervanging van 2 vrijdagochtenden, maar goed. Hopelijk wordt het nu goedgekeurd en kan ze anders duidelijk aangeven wat eraan verbeterd moet worden. Verslag 1 had ze dit al eens bij gedaan, dus als dat nu niet goed is wil ik graag een afspraak met haar maken om het face-to-face eens door te spreken wat ik moet verbeteren. Verslag 2 had ze een algemene opmerking over gezet, die heb ik geprobeerd toe te passen, maar ik kan er niet zoveel mee dus ik heb gevraagd of ze, als het niet goed is en verslag 1 wel, of ze bij verslag 2 dan ook dat soort dingen wil zetten. Ik zie het gewoon niet, en dat is uiterst frustrerend.

Vandaag stond in het teken van celbiologie, ik heb me er keer op keer toe gezet en weer afgeleid geraakt. Uiteindelijk is het nu dus weg, maar ik heb niet gewandeld en slecht gegeten (als in, ongezond). Alle tellers dus weer op nul en ik heb de dingen voor morgen alvast voorbereid. Dus dat gaat goed komen.

Gisteren deed ik mijn brievenbus open en bleek er een doosje in te zitten. Mijn bestelling bij www.ijslandershop.nl/ was binnen. De bestelling was een beetje wonderlijk verlopen, aangezien ik via google bij boeken uit kwam die ik in de shop verder niet meer terug kon vinden als ik ze ging zoeken. Maar ik ging het toch proberen (want dit was de enige winkel die ze allemaal had), in het ergste geval zou ik een mailtje krijgen dat  ze niet meer leverbaar waren.

Dat was niet het geval. 2 van de 3 boeken die ik besteld had, zijn binnen, over het derde boek heb ik een mailtje gehad, dat komt later. En er was nog een extra boekje bij gestopt, net als de rest over zomereczeem. Dus in totaal 4 boeken over dit onderwerp.

Waarom nu boeken over zomereczeem? Ik geef nogal eens advies aan mensen over verschillende dingen gekoppeld aan paarden (en honden, maar nu even gericht op de paarden). Hierbij hebben de paarden vaak een probleem. Dit kan hoefbevangenheid zijn, extreem druk, luchtzuigen/maagkwalen, te dik of juist te mager. Maar nu kreeg ik van een aangetrouwde nicht de vraag wat zij het beste met haar Friese ruin kan doen. Op haar vorige stalling (100km verderop) was de ZE eigenlijk geen probleem. Maar nu ze naar haar huidige stalling is verhuisd (dicht bij de zee), had hij vorige zomer opeens last. Of ik nog suggesties had.

Natuurlijk had ik een heleboel ideeën, maar bij doorvragen bleek het best een lastig geval te worden. In de zomer staat hij 24/7 op het land, daarnaast krijgt hij geen brok of andere bijvoeding en een deken leek haar lastig met de andere paarden. Het gaat nu in de paddock overigens wel goed met het winterdeken (en andere paarden). Daarnaast kan zij niet dagelijks naar haar paard, dus de behandeling moet beperkt blijven tot 1 a 2x per week het liefste, ook heeft hij de neiging in de zomer te zwaar te worden.

Het eerste boek heb ik ondertussen uit, dit was het bonusboekje. Daar kwam onder andere stress door verhuizing naar voren als een belangrijke factor. Iets dat ik wel had kunnen bedenken, maar niet aan had gedacht. Het paard is voor de zomervakantie hierheen verhuisd, dus precies aan het begin van het ZE-seizoen. Dat hij er juist vorige zomer flink last van heeft gehad.

Het boekje is: "Zomereczeem bij paarden" door Mariëlle de Vries - Behrens.

De andere boeken zijn: "Zomereczeem opgelost met voeding" door Nicolette Hebing - Vissers, "Zomereczeem bij paarden" door Anke Rüsbüldt en "Zomereczeem Onder Controle" door Mariëlle de Vries - Behrens (dezelfde schrijver als het bonusboekje).

Dus straks heb ik netjes alles over zomereczeem in mijn kast staan. Tenminste, wat er in het Nederlands over geschreven is, en daar houd ik van. Een soort van vroegtijdige beloning voor het wegsturen van Celbiologie. Ik heb nog wel meer boeken op mijn lijstje staan (o.a. over hoefverzorging en hoefbevangenheid), maar dat is pas weer bij een volgende afronding.

Van het weekend heb ik weer een stukje aan Victor zijn steile hoef gewerkt. Vorig weekend was me al een rare rand in zijn zool opgevallen, deze begon wat uit te steken. Deze week viel de rand minder op, maar hij was er nog wel en ik heb de hoevenkrabber eronder gewiebeld. Dat lukte verbazingwekkend ver, alleen de hoevenkrabber trok krom op het moment dat ik er wat meer mee ging wiebelen. Dus op zoek naar een nijptang in de hal (soort grote garage). Uiteindelijk maar aan mijn vader gevraagd, die kon hem na enige zoeken opduikelen.

Met de nijptang aan de slag gegaan, flapje gepakt en gaan wiebelen totdat het wat verder omhoog kwam. Toen een groter flapje gepakt en gaan trekken. Nog een paar keer een grotere flap gepakt totdat het geheel zich liet losscheuren. Het waren serieus grote delen. Toen ik dat eenmaal gedaan had, heb ik met de vijl de verzenen+hielen wat lager gezet (1-3mm) en de hoefwand afgerond. De volgende dag heb ik een foto gemaakt van de hoef. Ik heb met zwart een cirkel gezet om het gebied waar de steunsels (ongeveer) verwijderd zijn.

De zool daarachter (onderaan deze foto) is volledig plat. Ik hoop dat de hoef nu weer wat verder open trekt en dat dit deel van de zool dan ook hol komt te staan. Dit deel werd onevenredig veel belast tot nu toe. En zo hoop ik dat op een keer de scheur ook uit zijn hoef groeit, want dat is de reden dat ik begonnen ben met de hoef zelf bij te werken. De steilheid van zijn hoef is dusdanig dat de scheur niet eruit te krijgen is en als de hoefsmid het corrigeert dat loopt Victor 2 weken op eieren. Nu kan ik er iedere week een minibeetje afhalen en dat gaat goed terwijl hij toch steeds minder steil komt te staan.

Goed, weer eens een veel te lange blog. Dus dat was het weer voor vandaag.

Groetjes, Domor Verbeuk.